Nog een rustdag

Ik kon niet met Gordon meerijden naar Mens en ik was te lui om zelf vervoer te organiseren, dus opnieuw bleef ik aan de grond. Maar inmiddels ben ik wel weer vrijwel normaal fit geloof ik, m’n rondje zwemmen kost niet overdreven veel energie meer. De hele middag met Mart in het water gelegen en toen we wegreden stonden er auto’s geparkeerd op het inhammetje waar ik altijd keer en ik reed prompt de greppel in. Ik was nog niet aan het bedenken hoe ik me hier nou weer uit moest redden toen er een bestelautootje de hoek om kwam en de man me toeriep dat hij me eruit ging slepen. Mart zette z’n volle gewicht op het zwevende wiel en in minder dan vijf minuten kon ik wegrijden. Zoals altijd: ik heb altijd heel veel geluk als ik pech heb.