Wind oost

Heet, moe, honger. Maar het blijft leuk. Om op de Chabre geholpen te worden om m’n vleugeltje precies bovenaan het vlonder te leggen. Om met Alain en Bertrand te kletsen. Om een uitstekende start te maken, veel te vroeg maar ik was toch niet van plan om echt te vliegen en hoe langer ik op de berg bleef zitten hoe vermoeider ik werd. Dus zodra de wind af en toe recht op de start stond holde ik eraf. Ik vond een pietsie lift en volgde de riggel richting camping totdat ik er aan de noordkant onder zakte. Ook goed, dan maar landen op het noord landingsveld waar nauwelijks wind was en die draaide ook nogal. Met zo ongeveer nul wind maakte ik een harde maar acceptabele landing op m’n voeten en ik liep  meteen door naar de zigeuners/junkies/travellers die zich in de schaduw op de parkeerplaats hebben gevestigd. Ik kreeg meteen en stoel en een fles water en we kletsten wat over vliegen en bergen en honden. Martin was snel beneden en nadat ik hem op de camping had afgezet haalde ik Mart op om een rondje te zwemmen. Daarna boodschappen, me nog een keer insmeren en toen was het alweer tijd voor de wedstrijd. Jochen lag flink op kop, een hele tijd zat er meer dan tien kilometer tussen hem en de gaggle. Maar de eerste die op goal aankwam was Atilla niet Jochen, en ook later toen er zal meer dan dertig stonden was hij er nog steeds niet. Ik was overtuigd dat hij op het laatste moment was uitgezakt, maar nee na meer dan een uur kwam hij alsnog binnen. Erg sterk, om zó vast te bijten.