19 augustus 2024

Triestigheid




Briefing was heel laat maar het hielp niet, de dag werd opnieuw gecancelled. Ik gebruikte de loze tijd om vast wat spullen naar de tent te verhuizen. Ken wil nog langer blijven in de stacaravan en dat is helemaal prima, maar ik ben weg. Te duur, te heet, te ver weg van iedereen en ik heb niet een keer gekookt dus zo'n fornuis dient ook nergens toe. Shedsy (die in een tent zit!) zei dat hij graag de start nog een keer wilde zien en hij bood aan om mij met vleugel en harnas mee te nemen. Jochen deed al het sjouwwerk en we gebruikten Dereks enorme auto, maar het was hoe dan ook een indrukwekkende prestatie. Auto rakelings langs een stoep, houten verhogingen ernaast, en Sheds die zichzelf met behulp van een plank van rolstoel naar passagiersstoel verplaatst. De breuk zit hoog in z'n nek zodat hij vrijwel volledig verlamd is, toch kampeert hij hier, zet zichzelf in een auto en rolt vrolijk naar de lage start. Never give up.
Er zaten wat parapenters en een enkele delta hoog boven de berg en er stond een heel klein zuchtje zuidelijke stroming. Lorenzo bleef uren op de start hopen op wat meer wind, maar het was duidelijk dat dat niet zou gebeuren en uiteindelijk startte hij dan toch. Best vreselijk als je het er zo moeilijk mee hebt, hoe langer je wacht hoe vermoeider je zelf bent. Manuel startte vrijwel direct na hem en ik ging er een paar minuten later achteraan. Er zat wat lift maar ik was niet overtuigd en de vis was leeg, dus daar stak ik naar toe met het voornemen van een uitstekende landing. Helaas concentreerde ik me zo op de approach dat ik toch weer op m'n wielen terecht kwam, maar wel op de precieze plek waar ik wilde stilstaan. Negen minuten gevlogen. Om daarna nog letterlijk uren te wachten omdat Sheds natuurlijk niet even snel de auto in kon springen om me te halen.
Een parapenter in een rolstoel landde na mij. Hij wilde natuurlijk geen hulp, vouwde zelf z'n scherm op en rolde handmatig met z'n spullen op schoot naar de auto die hij eerder had neergezet.

's Avonds vierden we met Zwitsers en Kiwi's Kirsty's verjaardag. Swiss Nic liet zich van z'n leukste kant zien: meedenkend, genereus. Hij had een heerlijke taart voor d'r gekocht en champagne.

Maandag
In een wanhoopspoging om nog een derde taak te vliegen bouwden we allemaal op Aspres op. Met extra stress voor Karolina en mij doordat de parapenters onze trackers gepikt hadden, dus Kaja moest alle piloten een nieuwe tracker toewijzen en ik moest nieuwe nummers registreren. Gelukkig is Kaja superninja zoals Jenny het noemt, nog voor de beslissing om toch maar in te pakken waren ze klaar en uitgedeeld.
Peter Burkitt en Steven Blackler bleven het nog een half uur proberen maar zelfs ik had al ingepakt, terwijl ik eigenlijk nooit op een start inpak. Je kan altijd nog naar beneden vliegen. Maar deze keer niet: de wind stond uit het noorden en er waren overal buien.
In alle drukte was ik ook nog een paar trackers kwijtgeraakt en de flymasterman was onbereikbaar, maar na een hoop gezweet en gestress bleek ik ze toch in de kistjes gestopt te hebben. Vijf uur prijsuitreiking en veel knuffels. Juri won en dat is zo ongeveer de leukste en knapste en lekkerste jongen van het hedendaags zeilvliegen dus we feliciteerden hem graag.
Ik verhuisde terug naar m'n tent, het regende, iedereen vertrok dus ik eindigde met Derek en Bob zonder de Aussies nog uit te kunnen zwaaien. Maar bij het volgende rondje afscheid zondagochtend meldde Tim dat hij en Flic nog een paar dagen in Annecy gingen vliegen en dat leek me een betere optie dan moederziel alleen tussen 120 parapenters achterblijven.
Onderweg begon ik daar wel aan te twijfelen want de temperatuur daalde tot onder de twintig graden en van tijd tot tijd regende het. Tim en Flic, die alsnog besloten morgen al weer door te reizen, staan op een camping ver weg van het landingsterrein en de campingbaas had er drie kwartier voor nodig om mij een plek te geven, omdat mijn auto zogenaamd 'gigantisch' is. Echt niet, hij was alleen onder de indruk van de delta's op het dak maar die doen er voor het parkeren nauwelijks toe. En m'n tent is twee bij twee meter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten