M’n eerste keer met de vleugel in een stoeltjeslift. Ik vond het verschrikkelijk! Peter deed het voor maar het ging allemaal zo snel dat ik nauwelijks zag wat hij deed, en bovendien hanteerde hij de vleugel alsof het ding niks weegt en dat is gewoon foetelen. Ze zetten de lift stil voor mij en Doggy hielp en nog gilde ik zenuwachtig uit angst om de vleugel uit m’n armen te verliezen. De hele rit naar boven durfde ik me niet te bewegen omdat de vleugel puur in balans op de rugleuning lag en met het rekje waar ik m’n voeten op had werd tegengehouden om naar beneden te glijden. Ik vond het heel erg verschrikkelijk. Boven zag ik Peter rennen om me te verlossen, en even later stonden we op te bouwen op zacht groen gras op een 300 graden rond startbultje, met indrukwekkende rotsformaties aan beide kanten. Er was onweer voorspeld en de wolken groeiden nogal verticaal door, dus ook al ging een tandemparapente nauwelijks omhoog, ik wilde hoe dan ook vliegen en niet bovenop inpakken. Ik startte nog voor één uur, draaide vijf, zes keer in een minimaal belletje en stak toen door naar het landingsveld. Hypergeconcentreerd – het veld is een beetje een helling waar je dwars op moet landen, er staan drie of vier hutten, het laatste deel heeft erg hoog gras en de weg er langs is een meter lager – deed ik een mooi circuit en had ik m’n droguechute op tijd in m’n hand. Kom ik te kort! Dat overkomt me vrijwel nooit, ik kom meestal te hoog binnen en probeer dan om een overshoot te voorkomen. Te kort is echt raar en ik pletterde dan ook onelegant op m’n buik een meter van de rand. Niks kapot, modder op m’n harnas, en tot m’n jaloerse sjagrijn kwam Scot met de meest perfecte landing ever binnen. Peter volgde met een erg heftige flare, iets te vroeg, dat was een verrassing dat hij geen upright krom had. Don parkeerde ergens beneden.
Toen we aan de wodka-citroensorbets zaten begon het enorm te
onweren, en nu net weer. De luiken klapperen en de deuren slaan dicht. Heerlijk
om niet in een tentje te zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten