Aspres

Alles gaat goed, heerlijk! Ik heb elke dag kunnen vliegen, of nou ja tenminste een start en landing kunnen maken, en het begint nu pas een heel klein beetje pijn te doen. Ik heb heel redelijke landingen gedaan en gisteren was het gewoon perfect! Ik weet weer hoe gelukkig ik ben met m’n Litesport. We startten vanaf Longeagne-west en ik zei tegen Jenny dat ik als winddummy zou vliegen. Ze liet me net twee minuten wachten zodat ik binnen het window startte, waardoor ik in elk geval nog minimal distance scoor. Tegen alle verwachtingen in zat er termiek: harde verwaaide belletjes, lastig te pakken. Ik kwam wel omhoog maar bleef halverwege de wolkenbasis steken. Ik vloog terug naar de start waar een grote gaggle veel beter omhoog kwam, maar ik voelde me veel te zwak om echt tussen de anderen mee te draaien. Pudding in m’n armen is niet de beste voorwaarde om botsingen te voorkomen. Terwijl ik weer naar de antenne vloog keek ik naar de verticaal ontwikkelende wolken en ik bedacht dat ik liever nu meteen een goeie landing maakte dan over een half uur ergens wild neer zou pletteren. Ik bouwde een paar honderd meter hoogte af en maakte een keurig circuit in de sector voor delta’s, met een prachtige landing ruim voor de baan. We waren streng gewaarschuwd dat we in géén geval boven een landingsbaan mochten komen, zelfs niet een beetje, nadat verschillende piloten tijdens de Dutch Open her en der waren neergedwarreld en het vliegveld bijna voor delta’s gesloten werd.

Jacques Bott was bezig met studenten en we maakten een praatje, hij wil me graag overhalen om ook Swift te gaan vliegen maar ik zie mezelf geen apparaat van zestig kilo tillen. Phil kwam me een koud biertje brengen, en nog voor ik alles had ingepakt stond Fred er al. Toen we wegreden stuurde Simon een verzoek om retrieve, en aangezien hij bijna op onze route stond pikten we hem op. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want Babs was ook al in de auto gesprongen om hem te halen en ze was ’s avonds nog steeds woest omdat ze voor niks was omgereden.

’s Avonds was er op de regionale tv een mooi item over de British Open, met mij in het Frans (!) en mooie beelden van Darrens gopro. Goeie reclame voor deltavliegen en goeie reclame voor de streek. Na afloop  met Phil, Fleming, Jochen en Olivier lekker gegeten in het restaurantje in de steeg, en vandaag m’n laatste dag. Ik wil niet twaalfhonderd kilometer in de file gaan staan en ik ben ook wel moe, dus ik verlaat de wedstrijd een dag te vroeg.