Te langzaam, zoals altijd, en bijna te kort wat wel vaker
gebeurt als ik m’n droguechute gebruik, maar verder landde ik ok. Ietsje na
Jochen, die me de termiek gewezen had waar ik nog tweehonderd meter in gewonnen
had maar die ik toch weer helemaal kwijtraakte. Te vroeg gestart, ook een story
of my life. Het geeft niet, het was een fijn vluchtje bij Mens en ik begin m’n
schouder een pietsie te voelen dus het wordt ook de hoogste tijd voor een
complete rustdag. Geen peddelen, geen zwemmen, geen top-to-bottom, plouf, hopje.
Of nou ja, als het vandaag mogelijk zou zijn, als de mistral niet echt inzet,
dan zou ik wel dolgraag een glijvluchtje maken op Jochens Gecko.
De NK is voortijdig afgelopen en ik weet nu ook zeker dat ik
geen scorekeeper meer wil zijn. Winddummy, of helemaal geen NK meer. Ooit was
het het hoogtepunt van het jaar voor mij maar ook dat is voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten